Geschreven nav 40 Dagen..
Het recht kwam dichterbij deze week. Op meerdere manieren. In de psalmen die ik las, werd steeds weer duidelijk: God heeft een hekel aan onrecht en komt op voor hen die onrecht gedaan wordt.
"U Heer, u verhoort de wensen van de armen, zij gaan U aan het hart, zij vinden bij U gehoor. U doet recht aan wezen en verdrukten. Geen mens zal hen nog uit het land verjagen."(Psalm 10: 18-19)
Tof!
Maar er was meer. De stappen werden kleiner. Niet ver weg de wereld redden, maar dichtbij er zijn. Soms is zijn genoeg, soms doen noodzakelijk. De goede buur die het verschil maakt. Mijn wensen groeiden, mijn dromen verfijnden, mijn visie vormde zich. Wat borrelde kreeg woorden. Voor later en voor nu.
En nu praktisch: wat kan ik doen? Ik begin, ik ben er!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten