vrijdag 6 december 2013

Dag Sinterklaasje!

Ik hou echt van Sinterklaas. Ondanks het de discussies over al dan niet racistische karakter van Zwarte Piet, het feit dat er in september al pepernoten in de winkel liggen en de uit de hand gelopen koop- en vreetziekte: Ik hou van Sinterklaas! En alle reden daartoe uitte zich dit jaar in mijn vierjarige dochter.

Geheel volgens mijn eigen regels deed Sinterklaas pas vanaf de intocht zijn intrede in ons huis. Maar dan ook in al zijn glorie. Met een geschminkt bekkie en in vol pietenornaat wachtte kleutermeisje en haar broertje de beste man op op het station. 's Middags nog verdwaalde Pieten zoeken met papa en 's avonds voor het eerst de schoen zetten. Ik was not amused toen ze de volgende ochtend om 6:00 uur naast mijn bed stond maar haar enthousiasme maakte veel goed. (Op semi-fluistertoon:) 'Mamaaa, Piet heeft de pepernoten niet IN mijn laars gedaan maar ERNAAST gegooid!' Slimme Piet, ik denk dat hij eerst even aan die laars geroken had. Vanaf die dag was Knoeipiet een goeie bekende in huize EnJoy Pes.

2,5 Week vol Goed Heiligman volgden. Sinterklaasjournaals, schoen zetten (waarbij de inhoud beperkt bleef tot wat pepernoten en chocolademunten, je moet het niet te gek maken), een bezoek aan het pietenhuis, het hield niet op. En ik genoot. Genoot van de blije bekkies van mijn kinderen, van hun eindeloze fantasie die ik maar een klein beetje hoefde te voeren en van het aftellen ('Nog drie nachtjes mam, en dan is het morgen nog twee nachtjes, en dan nog een en dan, dan is het pakjesavond!')

Mijn eigen voorbereidingen had ik stiekem al ergens in September getroffen. Om een beetje slim te winkelen, moet je er vroeg bij zijn, dus dat was ik. Via Marktplaats, een gekregen cadeaukaart en een kraamcadeau dat nog op zolder lag, was ik voor 47,50 voor het hele gezin klaar. Ik hou daarvan!
















En toen, toen werd het 5 december. Een dag om nooit te vergeten. Aan tafel gooide dochterlief haar hele maaginhoud eruit. Kon dus echt niet naar school. Tranen met tuiten. Babyboy werd ivm kans op besmetting weer afgevoerd. Kleutermeisje leek het aardig te doen en in overleg met de juf gingen we toch even bij de aankomst op het schoolplein kijken. Daarna hangen op de bank en na een beker thee, jawel, weer de hele maaginhoud eruit. Over de bank.. Dochter verschoond, bank verschoond en weer naar school om gastkleutermeisje op te halen. En na een middag vol slapen, pepernoten bakken, filmpjes kijken en nog wat spugen was het heilig avondje dan toch gekomen!

En hoewel ik me steeds beroerder was gaan voelen en geen zelfgebakken pepernoot kon luchten of zien (laat staan proeven), was het alles wat ik had gehoopt. De grote ogen toen er op de deur werd gebonkt, de verwondering over de grote zak voor de deur en de enthousiaste uitroepen over de gekregen cadeaus ('Dit was precies wat ik wilde mam!') maakten het een fantastische avond!

En vandaag, vandaag breng ik ziek in mn bed door en geniet ik op afstand van een rondrijdende buggy en de speelgoedboor die overuren draait.

Dag Sinterklaasje, ik hou van je, tot volgend jaar!


 

 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten