Grote woorden

Vandaag werd hij herdacht. In een groots stadion vol grote wereldleiders. Een groots man. Nelson Mandela.

Toen hij eind vorige week overleed, raakte mijn Facebook overspoeld door de woorden die hij naliet. Prachtige citaten over dromen en doen, over je angsten overwinnen en over gelijkheid en echte verbinding met elkaar. Over waardigheid en gerechtigheid.

Allemaal mooie woorden en prachtige zinnen. Dingen die me raakten en inspireerden. En toch voelde het niet helemaal lekker.

Want wat ik me dan afvraag, aan het einde van zo'n dag is: wat doen we er nu mee? Wat doen we ermee dat we vinden dat een geweldige man is overleden? Wat doen we ermee dat we vinden dat de wereld een held is kwijt geraakt? En een voorbeeld? Wat doen we met de woorden die we citeren?

Vandaag is het de dag van de mensenrechten.
Vandaag worden er nog steeds mensen achtergesteld en bespot omdat ze een andere kleur hebben. Ook in Nederland. Want wat zeg jij over Marokkanen? En als je het niet zegt, wat denk je dan?
Vandaag worden er nog steeds mensen gevangen genomen of vervolgd om hun politieke voorkeur of geloosovertuiging. Misschien niet in Nederland maar wat doen wij met de mensen die deze situatie weten te ontvluchten en in Nederland aankloppen voor onze hulp? Een groot aantal daarvan beland hier alsnog achter de tralies.
Vandaag zijn er nog steeds mensen die honger hebben en er van omkomen. En het aantal bezoekers van de voedselbank in Nederland blijft stijgen. Dank God dat die voedselbank bestaat. Doneer jij wel eens iets?

Ik hoop dat iedereen die vindt dat Mandela's dood een gat achterlaat, er aan bij zal dragen om dat gat op te vullen. Ik hoop dat ik dat doe. En ik hoop dat ik altijd zal doen wat ik zeg, ook als ik citeer. En anders in elk geval mijn stinkende best zal doen. Want dan pas krijgt het gebruik van grote woorden zin.