Note to self: Nooit meer zeggen wanneer ik iets online plaats. Want dan komt er altijd iets tussen. Altijd! Ziekte, vakantie, feestdagen, geen zin, wel iets beters te doen. Maar goed: hier istie dan. Het beloofde vervolg op 'Het huis dat te koop stond'.
Toen we ons huis
te koop zetten, en helemaal toen we het verkochtten, vroegen er veel mensen waar we dan nu naartoe wilden. Meer dan ik verwacht had en om heel eerlijk te zijn had ik daar niet zo'n rekening mee gehouden. Niet dat het een geheim is waar we naartoe willen maar het antwoord is nog niet heel concreet. Er is wel een concrete droom en een concreet plan maar nog geen huis. En zo lang dingen nog niet concreet zijn, vertrouw ik ze niet zo snel toe aan het wereld wijde web. Zo wist ik bijvoorbeeld al weken dat ons huis verkocht was maar durfde ik het pas te delen toen de voorlopige koopovereenkomst getekend was.
De vraag is of het erg is om dromen te delen. Eigenlijk vind ik helemaal van niet. Dromen delen is tof en faca to face word ik er dan ook altijd erg enthousiast van. Dus vooruit: dat wat wij dromen en plannen krijgt hier een plek.
Wij willen graag een groter huis. Niet omdat we dat met ons vieren nou zo hard nodig hebben (
ik schreef er al eerder over) maar omdat we graag ruimte willen bieden aan meer mensen dan wij alleen. Die langs willen komen, willen blijven slapen. Maar ook om bij ons te wonen. Concreet: we willen graag kinderen of tieners opvangen. Nog concreter: we willen graag een
gezinshuis.
Daarnaast is er een ontzettend tof initatief waar we graag bij aan willen sluiten. De droom is met elkaar op een plek te gaan wonen waar we voor elkaar en de andere mensen om ons heen een goede buur kunnen en mogen zijn. De plannen hiervoor zijn concreet en er wordt gesproken met de gemeente over een pand.
En we willen graag een tuin. Daar zitten geen wereldverbeterende intenties achter. Dat lijkt ons gewoon fijn. Geen kinderen meer uitlaten maar gewoon door de achterdeur naar buiten trappen. En barbecuen. Fijnheid!
Maar nou weten jullie nog steeds niet waar we nu gaan wonen. Ik heb overwogen het antwoord op die vraag nog een weekje (relatief begrip hier he) uit te stellen maar dat zou flauw zijn he?
We hebben ons huis te koop gezet met het idee dat dat wel even kon duren. En omdat we erg graag mee willen naar dat ene mooie pand waar we met elkaar kunnen wonen, dachten we 'laten we maar vast beginnen', Dat zou namelijk over twee jaar klaar moeten zijn. Dat het binnen zes dagen verkocht was, was dan ook op zijn zachts gezegd 'een beetje schrikken'. Want tijdelijk huren hadden we wel verwacht... maar dat dat voor twee jaar zou zijn dan weer niet.
Ik begon mijn zoektocht op Funda nog positief maar per telefoontje dat ik pleegde naar makelaars werd ik pessimistischer. Ik leerde dat huren duur is. En dat betaalbare huurwoningen kaler dan kaal worden opgeleverd en je dus nog een vermogen kwijt bent aan vloeren en al die ongein. En dat zo'n investering behoorlijk is als je na twee jaar weer weg is. Ik leerde ook dat tijdelijke verhuurd wel erg tijdelijk is en dat mensen die hun huis te koop hebben staan maar huurcontracten afsluiten voor een half jaar (wat ik snap maar niet heel handig is voor ons).
En toen ik bijna de wanhoop nabij was en me afvroeg waar we toch in vredesnaam moesten gaan wonen, bleek dat bekenden heel erg met hun huis omhoog zaten. Want zij hebben ook een droom. Die te maken heeft met wonen en samenleven. En hun huis verkopen was geen optie. En net toen ze dachten dat ze het rond hadden, bleek te buurman het niet eens te zijn met hun huurders. En hij kreeg gelijk.
Zij zaten met hun huis omhoog, wij zochten een huis. Ongeveer vanaf dezelfde periode. En nu kunnen we elkaar fantastisch tot zegen zijn! Dat ging echt niet zonder slag of stoot. Het is een stuk verder van school en praktisch was dat best een dingetje. En mijn man was echt niet overtuigd. Er zijn wat tranen overheen gegaan. Gek eigenlijk, want nu de knoop eenmaal is doorgehakt zijn we er heel blij mee. En heel enthousiast over en dankbaar voor hoe God dingen leidt en geeft wat we nodig hebben. Want dat geloof ik echt!
Dus.. over acht weken verhuizen we! Naar een huis met een tuin. Kunnen we die vast afstrepen van ons lijstje!
